Stuifmeel is een bijproduct dat niet rechtstreeks door bijen wordt geproduceerd, maar afkomstig is van de meeldraden van de bloem, dat wil zeggen de mannelijke voortplantingsorganen. Stuifmeelkorrels zijn kleine microscopisch kleine deeltjes van 20 tot 40 micron, lichtgeel tot zwart van kleur, die in groepjes van 4 verzameld zijn in de helmknop, het uiteinde van de meeldraad. Deze korrels zijn vaak bezaaid met doornen, wat het vasthechten ervan tot balletjes vergemakkelijkt, die door de bijen worden teruggevonden. Stuifmeel wordt vaak afgekeurd vanwege de allergieën die het veroorzaakt, wat leidt tot loopneuzen en tranende ogen, maar stuifmeel uit de korf is een echt geschenk dat een concentraat van deugden is. Bijenpollen worden inderdaad “entomofilisch” genoemd, wat betekent dat het door insecten wordt getransporteerd tijdens het foerageren, terwijl stuifmeel dat door de wind wordt getransporteerd “anemofiel” is, en deze twee soorten zijn aanzienlijk verschillend: entomofiel stuifmeel is, in tegenstelling tot anemofiel stuifmeel, niet allergeen , omdat allergieën die hiermee verband houden het gevolg zijn van inademing en niet van inslikken. Er kunnen echter allergieën zijn voor entomofiel pollen, maar deze zijn zeer zeldzaam en onafhankelijk van andere pollenallergieën.

Dit artikel is bijgewerkt op 25/10/2022

Waar wordt stuifmeel voor gebruikt?

Belangrijkste eigenschappen

Stimulerende eigenschappen: stuifmeel is vooral een natuurlijk tonicum en versterker die de algemene toestand van het lichaam verbetert en het immuunsysteem versterkt. De sporenelementen activeren enzymen die deelnemen aan het energieproducerende metabolisme. Bovendien stimuleert het de eetlust, waardoor gewichtstoename mogelijk is en herstelt het de kracht van herstellende en zieke mensen. Dankzij de aanwezigheid van magnesium, fosfor, vitamines en aminozuren is het een uitstekend intellectueel tonicum dat het geheugen stimuleert. Het werkt ook op de stemming door euforisch te zijn, en kan het beste 's ochtends worden ingenomen. Deze eigenschappen zijn te danken aan de aanwezigheid van fenylalanine en tryptofaan, twee essentiële aminozuren die deelnemen aan de synthese van neurotransmitters (dopamine en adrenaline voor fenylalanine, serotonine voor tryptofaan) die de hersenactiviteit reguleren en de stemming in balans houden. Tegen stress of een verminderd libido is stuifmeel een geweldige bondgenoot!

Spijsverteringseigenschappen: stuifmeel is een echte bondgenoot van de darmflora. Dankzij het regulerende effect op de darmen verbetert het zowel diarree als obstipatie en heeft het over het algemeen een positief effect op alle spijsverteringsstoornissen. Het levert vezels die de doorvoer activeren en een “prebiotische” werking hebben op de bacteriën van de darmflora.

Metabolische eigenschappen: stuifmeel is een algemene stimulant van het lichaam die met name de botverkalking zal verbeteren en dus nuttig is bij groeivertragingen. En dit is niet het enige positieve effect, want het stimuleert en reguleert alle functionele onevenwichtigheden die verband houden met een verhoogd of verlaagd metabolisme.

Antioxiderende eigenschappen: dankzij de antioxiderende moleculen (sporenelementen, vitamines, polyfenolen, rutines, enz.) vangt stuifmeel de vrije radicalen op die de oorzaak zijn van cellulaire afbraak. Het bestrijdt dus veroudering en helpt ook haaruitval te voorkomen dankzij vitamine B3 en rutine.

Toepassingen

Dankzij de rijkdom aan voedingsbestanddelen met duizend en één deugden is stuifmeel ideaal in de volgende gevallen:

  • Vermoeidheid fysiek, psychologisch of seksueel
  • Spijsverteringsstoornissen en transitproblemen
  • Veroudering van het lichaam, haaruitval
  • Rachitis en groeistoornissen
  • Goedaardige prostaathyperplasie

Stuifmeel wordt gebruikt onder verse of droge vorm bij een behandeling van 3 weken, vooral tijdens seizoenswisselingen. Vers stuifmeel moet dat zijn bewaard in de koelkasten het moet 's ochtends op een lege maag worden gekauwd, voordat u een glas water drinkt. Gedroogde stuifmeel kunt u lang van tevoren (de dag ervoor) in water laten oplossen, zodat u het 's ochtends op een lege maag kunt innemen. De gemiddelde aanbevolen dosis voor een volwassene is 15-20 g per dag voor preventie en tot 30 g per dag voor de behandeling van aanvallen. Voor adolescenten is de dosering 12-15 g per dag.

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik

Het stuifmeel wel niet aanbevolen voor kinderen jonger dan 12 jaar zonder medisch advies. Ten slotte heeft stuifmeel geen bijwerkingen of contra-indicaties (behalve in gevallen van nierinsufficiëntie), en men moet voorzichtig zijn in geval van pollenallergie (zelfs als, zoals hierboven gezien, dit stuifmeel verschilt van pollenallergisch).

Vers stuifmeel moet worden ingevroren voor een betere conservering. Bij kamertemperatuur is het 6 tot 8 dagen houdbaar.

Hoe wordt stuifmeel gemaakt en waaruit bestaat het?

Productie en oogsten

Het stuifmeel komt overeen met de mannelijk bloemzaad, geproduceerd door de meeldraden, en wordt verzameld door de bij wanneer deze vertrekt om te verzamelen. Dankzij zijn achterpoten verzamelt hij dit stuifmeel en mengt het met honing en speeksel om kleine balletjes te vormen die worden opgeslagen in de “stuifmeel manden”. Deze laatste worden vervolgens teruggebracht en gedeponeerd door de verzamelaars, waarna de ballen door de werksters worden getransporteerd naar de cellen rondom het broed, om voer de larven en de bijenkorf in de winter. Zo wordt het stuifmeel in deze cellen geplaatst en brengen de arbeiders een dunne laag propolis in om elke gasuitwisseling te voorkomen. Daarom binnen een paar dagen anaerobe fermentatie (zonder zuurstof), stuifmeel verandert in bijen brood, dat wordt gebruikt om jonge larven en verpleegsters te voeden. Dit product is vrijwel onbekend bij het grote publiek, maar het is de enige vorm waarin bijen stuifmeel consumeren!

Maar terug naar onze terugkeer naar de korf en de oogst. Stuifmeel is een essentieel element voor bijen, de enige eiwitbron, is essentieel voor de kweek van larven, voedsel voor de bijen en het voortbestaan ​​van de bijenkorf: zonder stuifmeel, geen koninginnengelei, geen broed, geen was, geen zwerm... en nog meer bijen. De oogst van de imker moet dus gemotiveerd zijn en hij moet het evenwicht van de bijenkorf respecteren. Om dit te doen, plaatst hij vallen of vallen bij de ingang van de korf. stuifmeelvallen, een soort rooster dat een paar bolletjes stuifmeel ‘vangt’ als de bijen thuiskomen. De grootte van de maas moet precies worden gedefinieerd: niet te groot, maar ook niet te klein, maar moet slechts een klein deel van het verzamelde stuifmeel kunnen opvangen, zodat het voortbestaan ​​van de bijenkorf niet in gevaar komt. In de loop van het jaar verzamelt de imker 2 tot 4 kg stuifmeel, wat overeenkomt met ongeveer 10% van de totale oogst.

Het aldus verzamelde stuifmeel, of vers stuifmeel, is erg vochtig en kan worden verkocht zoals het is, op voorwaarde dat het snel wordt ingevroren om zijn eigenschappen niet te verliezen. Anders moet het stuifmeel snel worden gedroogd door gedeeltelijke uitdroging of droging, voordat het in vaste vorm op de markt wordt gebracht. Bovendien moet in beide gevallen het stuifmeel worden gesorteerd omdat we op dit moment onzuiverheden aantreffen zoals insecten, bijenpoten of ander afval.

Samenstelling

De door bijen geproduceerde stuifmeelkorrels bevatten gemiddeld:

  • 30 tot 55% van koolhydraten
  • 20 tot 35% van eiwitten
  • 7 à 15 % d’water
  • 1 tot 13% van lipiden
  • 2 tot 6% van mineralen
  • 0,3 tot 20% van vezels
  • 2 tot 5% andere verbindingen.

Omdat stuifmeel afkomstig is van de meeldraden van bloemen, zijn er bovendien net zoveel stuifmeelkorrels als er bloemsoorten zijn! De samenstelling van stuifmeel varieert dus sterk, afhankelijk van de herkomst.

Wat het stuifmeel ook is, de rijkdom ervan ligt in het hoge gehalte aan eiwitten en aminozuren (gemiddeld 20%). Dit zijn essentiële aminozuren, enzymen en andere voedingsstoffen, en dat wordt ook wel gezegd het eten van 100 gram stuifmeel staat gelijk aan het eten van 7 eieren, precies dat!

Was dit artikel nuttig?

  

Gemiddelde score: 4.8 ( 1353 stemmen )

Bibliografie

Boek : Cherbuliez, T., Domerego, R. (2003). Apitherapie - Bijenmedicijn. Amyris-edities.

Boek : April, G. (2014). Natuurlijke gezondheid met apitherapie: honing, propolis, stuifmeel, koninginnengelei... Éditions Terre vivant.

Boek : Domerego, R., Imbert, G., en Blanchard, C. (2016). Praktische gids voor bijengeneeskunde: honing, stuifmeel, propolis, koninginnengelei... op een dagelijkse basis. Baroch-edities.