Hoe ijzertekort beperken met Spirulina?

De Ijzer is een chemisch element met het symbool Fe. Het is essentieel voor het lichaam omdat het betrokken is bij de productie van rode cellen (heemsynthese en zuurstoftransport), bij de synthese van myoglobine, een eiwit van spieren, en in de plasma als circulerend ijzer gebonden aan een eiwit (transferrine, siderofiline). De opslag ervan is mogelijk in de lever, milt en beenmerg in de vorm van ferritine of hemosiderine. Over het algemeen bevatten volwassenen 4 g ijzer. Er zijn 2 vormen: heem ijzer (70%) gevonden in voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong, en ijzer niet-heem (30%) gevonden in voedingsmiddelen van plantaardige oorsprong. Dit ijzer is een zeer slecht biologisch beschikbare voedingsstof in de voeding. Deze biologische beschikbaarheid wordt gedefinieerd als het vermogen van een voedingsstof om door het lichaam te worden opgenomen en gebruikt. Heem-ijzer heeft een biologische beschikbaarheid van ongeveer 25%, terwijl deze voor niet-heem-ijzer minder dan 10% bedraagt. Omdat de natuur het goed doet, lijkt het erop dat hoe lager de ijzerreserves van het lichaam zijn, hoe beter deze voedingsstof zal worden opgenomen.

Non-heem-ijzer in spirulina schijnt zeer goed geassimileerd te zijn, zelfs beter dan het heemijzer dat in dieren aanwezig is, hoewel het natuurlijk het tegenovergestelde is. Er zijn onderzoeken gedaan naar een verteringssysteem in vitro om de biologische beschikbaarheid van ijzer in spirulina te meten. Dit laatste werd als referentie vergeleken met dat van rundvlees, gist, tarwemeel en ijzersulfaat gemengd met vitamine C. De biologische beschikbaarheid van ijzer werd beoordeeld door de vorming van ferritine (een opslagvorm van ijzer) in cellen zodra ze werden blootgesteld aan digestaten (afgebroken voedsel dat klaar is om te worden verteerd) die dezelfde hoeveelheid ijzer bevatten.

De resultaten toonden een 27% hogere ferritinevorming uit spirulina- en rundvleesverteringsproducten, vergeleken met gist- en tarwebloemdigesties. Bovendien blijkt uit de studie dat de assimilatie van ijzer uit spirulina zou 6,5 keer hoger zijn dan die van vlees, afhankelijk van het aantal geassimileerde moleculen. Op deze manier wordt het ijzer, hoewel het in spirulina aanwezig is, niet-heem, zeer goed door het lichaam opgenomen. Volgens sommige bronnen bedraagt ​​de beschikbaarheid van ijzer in spirulina ongeveer 60%. Er moeten echter verdere studies worden uitgevoerd om dit cijfer te valideren. Ten slotte: als het ijzer in spirulina in hoge mate beschikbaar is, lijkt het erop dat dit te wijten is aan de afwezigheid van een cellulosewand. De cellulaire inhoud is daarom beter toegankelijk voor verteringsenzymen. Er bestaat echter veel consensus over dit onderwerp. Op deze manier is het beter om te zeggen dat het ijzer in spirulina in tegenstelling tot andere ijzers zeer goed opneembaar is planten ; en dat het verstandig is om spirulina mee te consumeren voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C om de ijzeropname te optimaliseren (smoothies, vruchtensappen, enz.).

Bloedarmoede is een zeer wijdverbreide pathologie en wordt gedefinieerd door de abnormale daling van het hemoglobinegehalte in het bloed. De rol van hemoglobine ligt in het bloedtransport van zuurstof, deze vermindering heeft tot gevolg dat de zuurstoftoevoer naar de organen en weefsels wordt beperkt. Er zijn er 3 soorten bloedarmoede : l’bloedarmoede door ijzertekort, l’bloedarmoede door vitamine B9-tekort en debloedarmoede door vitamine B12-tekort. Het is essentieel om contact op te nemen met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg om erachter te komen om welk type bloedarmoede het gaat. Als bloedarmoede door ijzertekort wordt vastgesteld, betekent dit dat de ijzer is betrokken waarbij een diagnose moet worden gesteld om te weten of er sprake is van een gebrek aan inname, slechte assimilatie of overmatige verliezen (zware menstruaties bijvoorbeeld). De ijzerabsorptie kan inderdaad worden beïnvloed door bepaalde niet-voedingsfactoren, zoals zwangerschap , de zichtbaar bloedverlies (zware menstruaties, bloedingen, operaties, ernstige verwondingen) en onzichtbaar (maagzweer, darmpoliepen, darmkanker, rectumkanker, baarmoederfibromen, blaaskanker). Afhankelijk van het geval en de omvang van het tekort zou het ijzer in spirulina op de lange termijn het ijzergehalte in het lichaam verhogen. Omdat de snelheid en assimilatie zeer hoog zijn, is spirulina een interessante bron van ijzer om toe te voegen aan uw culinaire bereidingen (fruit- en groentesappen, smoothies, salades, soep).

Wees echter voorzichtig met medische voorschriften in geval van bloedarmoede door ijzertekort. Medicijnen eigenlijk zouden voldoende moeten zijn voor het beheersen van het ijzergehalte in het bloed. Sommige onderzoeken hebben echter interessante resultaten laten zien in de toename van het aantal corpusculaire hemoglobines na een kuur met spirulina bij ouderen. Spirulina zou daarom interessant kunnen zijn als onderhoudsbehandeling na een medische behandeling of als alternatief voor voedingssupplementen op ijzerbasis ter preventie. Spirulina kan zelfs de plaats van medicijnen overnemen in een omgeving waar medicijnen slecht worden verdragen. EchterElke stopzetting van de medicatie moet plaatsvinden met toestemming van een arts, die dan een langere curatieve behandeling via spirulina zal rechtvaardigen, maar zonder bijwerkingen. Andere, meer diepgaande onderzoeken moeten nog worden uitgevoerd om deze theorie te valideren.

Spirulina heeft zeer hoog eiwit- en ijzergehalte, waarbij de laatste ook zeer goed werd geassimileerd. Omdat het veganistische dieet alle soorten voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong uitsluit, en in het bijzonder vlees dat rijk is aan ijzer en eiwitten, is spirulina een kwaliteitsalternatief om eventuele tekorten aan deze voedingsstoffen te beperken.

Er wordt echter vaak gelezen dat spirulina rijk is aan vitamine B12, een essentiële vitamine die niet door het lichaam wordt gemetaboliseerd. Het is waar. Het kan echter niet door het lichaam worden opgenomen. Het heeft inderdaad analogen van cobalamine (vitamine B12), die dat wel zijn cyanocobalamine en de methylcobalamine. Op deze manier heeft ANSES (National Health Agency for the Environment and Food) zichzelf gepositioneerd tegen spirulina als bron van vitamine B12. Dit is de reden waarom Ciqual, de tabel met voedingssamenstelling van voedingsmiddelen opgesteld door ANSES, de inname van vitamine B12 voor spirulina nul weergeeft.

Concluderend: spirulina is een interessante bron van eiwitten en van Ijzer voor veganistisch eten, maar de inname ervan niet-assimileerbare vitamine B12 laat niet toe dat alle tekortkomingen worden vermeden.

Spirulina is een kleine voedingsbom in poedervorm. Het verdient daarom de voorkeur om de dagelijkse doses geleidelijk te verhogen om de balans van het lichaam niet te veel te verstoren. darmflora of spijsverteringsstoornissen of misselijkheid veroorzaken.

• Als klassieke behandeling of voor het plezier: 1 g Spirulina per dag, daarna geleidelijk verhogen tot 5 g per dag.

• Tijdens de behandeling: verhogen tot 6 g per dag.

• Als behandeling voor intense menstruaties: verhogen tot 10 g per dag, gedurende 1 week.

Wij raden u aan:

• om het te gebruiken tijdens de drie hoofdmaaltijden (ontbijt, lunch en diner) om de voordelen ervan optimaal te benutten.

• om het te integreren in de volgende bereidingen om de inname te optimaliseren: salade, soep, vruchtensap, smoothies, drank, water, yoghurt, zuivelproducten, gerecht.

• niet om het te consumeren als je dat hebt fenylketonurie, van druppel, of als u een presenteert allergisch terrein.

• let op de herkomst van de spirulina die je wilt kopen, omdat deze bij een slechte productie vaak besmet raakt met bepaalde bacteriën.

A zure omgeving bevordert de ijzeropname, en vitamine C vervult deze rol bijzonder goed. Ascorbinezuur (vitamine C) helpt inderdaad bij de opname van ijzer door een chelaat te vormen met ferri-ijzer. Bovendien wordt heemijzer over het algemeen beter opgenomen uit vleesproducten, omdat deze doorgaans zuurder zijn dan planten. Vitamine C bevordert dus de opname van ijzer, maar optimaliseert meer specifiek de assimilatie van niet-heem-ijzer dat in planten wordt aangetroffen.

Wij raden u aan:

• ter begeleiding van de inname van spirulina voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C zoals zwarte bessen, paprika, broccoli, aardbeien, frambozen en zelfs rode bessen.

• om spirulina mee te combineren acerola-poeder die zeer rijk is aan vitamine C, terwijl je ze ook consumeert sap of sommige smoothies, of toegevoegd aan uw bereide salades.

Het gelijktijdig afnemen van koper maakt de assimilatie van ijzer mogelijk en werkt daardoor in op de productie van rode bloedcellen en de eiwitsynthese. Het maakt niet uit, de spirulina is een van de voedingsmiddelen die het rijkst zijn aan koper. Dit is een van de redenen waarom het ijzer in spirulina zo goed wordt opgenomen. Gezien het hoge kopergehalte is spirulina zelfvoorzienend. Het kan echter verstandig zijn om het te consumeren met slachtafval, vooral levers, die samen met spirulina de voedingsmiddelen zijn die het rijkst zijn aan koper.

Wanneer je voedingsmiddelen die heem-ijzer bevatten (dieren) combineert met voedingsmiddelen die niet-heem-ijzer bevatten zoals spirulina, wordt dit laatste beter door het lichaam opgenomen. In feite is de dierlijke eiwitten helpen de opname van non-heem-ijzer in het lichaam te optimaliseren.

Wij raden u aan:

• om uw consumptie te begeleiden gedroogde spirulina met voedingsmiddelen die rijk zijn aan heemijzer, zoals vlees, vis en eieren.

• van strooi uw eiwitgerechten van dierlijke oorsprong met spirulina om de ijzeropname te bevorderen en de opname te optimaliseren.

Tannines maken deel uit van de polyfenolfamilie. Deze tannines, vervat in thee of rode wijn, lijken te maken daling van de ijzeropname, en vooral thee. Het remmende effect van tannines is inderdaad het gevolg van de vorming van onoplosbare precipitaten van ijzertannaten. Dit is de reden waarom thee experimenteel gezien de krachtigste ijzerremmer is die tot nu toe bekend is. Omdat tannines zeer wijdverbreid zijn in planten, zou dit de lage opname van ijzer in deze voedingsmiddelen kunnen verklaren.

Wij raden u aan:

• van gebruik spirulina niet tegelijkertijd met thee, of ander voedsel dat rijk is aan tannines, zoals bijvoorbeeld rode wijn. Het wordt ook aanbevolen om niet meer dan één liter thee per dag te consumeren om het risico op bloedarmoede door ijzertekort te beperken.

• om de voorkeur te geven aan thee zonder tannine als je van thee houdt, omdat het geen effect heeft op de ijzeropname.

Voedingsmiddelen die rijk zijn aan vezels bevatten fytaten en oxalaten. Deze fytaten zijn aanwezig in de schil van volle granen en vormen onoplosbare complexen met ijzer, waardoor de opname ervan wordt verminderd. Wat oxalaten betreft, is bewezen dat ze ook de opname van ijzer in het lichaam verminderen.

Wij raden u aan om voedsel dat rijk is aan vezels, zoals volle granen of peulvruchten, grondig te laten weken en koken. Dit vermindert in feite het effect van fytaten op de ijzerabsorptie aanzienlijk.

Een onderzoek heeft de impact van de inname via de voeding aangetoond zink op de ijzerabsorptie. Een lage zinkinname leidde inderdaad tot een vermindering van de ijzerabsorptie in de darmen. Op deze manier lijkt zink de opname ervan te bevorderen. Tijdens ditzelfde onderzoek werd echter opgemerkt dat er sprake was van een toename van de zinkinname, na een tekort val aantal rode cellen en de hemoglobineniveaus. Dit zou inderdaad te wijten zijn aan de snelle gewichtstoename. Een teveel aan zink beperkt dus de ijzerabsorptie in de darmen, door modulatie van de expressie van ijzertransporters.

Wij raden u aan:

• van gebruik spirulina niet met voedingsmiddelen die rijk zijn aan zink zoals oesters, tarwekiemen, gestoofd rundvlees, bourguignon, maanzaad of krab.

• van beperk de zinkinname niet, omdat een tekort aan deze voedingsstof de opname van ijzer uit spirulina kan beperken. Op deze manier verdient het de voorkeur om een eerlijk evenwicht bij de zinkinname.

Studies hebben aangetoond dat eigeel de opname van heemijzer aanzienlijk vermindert. De boosdoener lijkt te zijn vitelline dat is het belangrijkste fosfoproteïnecomplex dat aanwezig is in eigeel. In feite remmen de aanwezige fosfaatverbindingen de absorptie van ijzer door de vorming van onoplosbaar ferrinefosfaat. Deze remming zou worden vergemakkelijkt door de aanwezigheid van calcium in de maaltijd omdat het ijzer mede zou worden neergeslagen door een onoplosbaar calcium/fosfaatcomplex. Op deze manier wordt de calcium alleen interfereert niet met de ijzerabsorptie, Maar de associatie met fosfaat lijkt het te beperken. Op deze manier raden wij u aan geen spirulina met eierdooiers te consumeren, uit angst dat u de opname van het ijzer in deze cyanobacteriën beperkt.