Gedroogde vijgen: gebruik en voedingsvoordelen

• Algemeen stimulerend middel (koolhydraten, calcium, koper, ijzer, mangaan): gedroogde vijgen zijn een van de gedroogde vruchten met het beste voedingsprofiel onder de gedroogde vruchten. Het merendeel van de energie bestaat uit koolhydraten, de favoriete energiebron van ons lichaam. Ze zorgen ook voor de productie van energie, door het leveren van cofactoren voor het energiemetabolisme: calcium, koper, ijzer en mangaan. Bovendien is koper betrokken bij de vorming van noradrenaline, een neurotransmitter van het sympathische zenuwstelsel die opwinding bevordert.

• Antioxidant (koper, mangaan, fenolzuur en flavonoïde): talrijke antioxidanten vormen gedroogde vijgen: mangaan en koper, twee cofactoren van SOD (superoxide dismutase), een enzym dat de werking van superoxideradicalen neutraliseert; fenolzuren en flavonoïden (galluszuur, chlorogeenzuur, rutine, quercetine-3-O-rutinoside, hydroxykaneelzuren, flan-3-olen, flavonolen, etanthocyanines, epicatechine, enz.).

• Baarmoeder krampstillend : een wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat regelmatige inname van gedroogde vijgen menstruatiepijn en waargenomen stress vermindert. De deelnemers leden aan dysmenorroe, ze merkten een verbetering van hun levenskwaliteit tijdens de menstruatie door de vermindering van de intensiteit van de pijn en de duur ervan.

• Laxeermiddel (Vezel): Gedroogde vijgen zijn rijk aan oplosbare vezels. Oplosbare vezels hebben het vermogen om in contact met water een gel te vormen, waardoor de textuur van de ontlasting wordt verstevigd. Bij overmaat hebben ze echter de neiging een laxerend effect te hebben door de massa van de ontlasting te vergroten.

• Antihypertensivum (kalium): kalium geeft gedroogde vijgen een bloeddrukverlagend vermogen.

• Regulator van het zenuwstelsel (kalium, calcium): door calcium en kalium aan te bieden, nemen gedroogde vijgen deel aan de overdracht van de zenuwboodschap.

• Deelnemen aan het spierfunctioneren (kalium, calcium): gedroogde vijgen werken op de spiercontractie door calcium en kalium aan te bieden. Kalium zorgt voor de geleiding van zenuwboodschappen en calcium zorgt voor spiercontractie.

De vijgenboom behoort tot de familie Moraceae. Het is een bladverliezende struik, die vijf meter hoog kan worden en zeer geurig is. Het wordt voornamelijk aangetroffen in het Middellandse-Zeegebied. De vijgenboom wordt gekweekt vanwege zijn vrucht, die momenteel wordt beschouwd als de oudste gedomesticeerde vrucht. De vrucht is bovendien eigenlijk een zakje waarin talloze vruchtjes zitten. Dus wat wij als een vrucht beschouwen: de vijg, is in werkelijkheid een groep vruchtjes. De latex van vijgenbladeren is irriterend vanwege de aanwezigheid van furocoumarines in de samenstelling. Deze struik is tamelijk resistent: hij geeft de voorkeur aan warme klimaten, maar heeft geen specifieke grond nodig om zich volledig te ontwikkelen.

Je droomt niet, de Vijg is inderdaad een bijeneter. Ten slotte hangt de vruchtvorming eerder af van een bepaalde wesp.
De vijg is heel bijzonder omdat het vanuit botanisch oogpunt geen vrucht is. Aan de buitenkant lijkt het op een zakje met oranjerode pulp. Dit vruchtvlees bestaat uit kleine bloemetjes: het zakje is dus een omgekeerde bloeiwijze. Gevangen bloemen kunnen niet worden bevrucht zonder hulp van buitenaf. Dit is waar bestuivers in beeld komen: vijgenwespen. Dit kleine insect is volledig afhankelijk van vijgenbomen, omdat het wordt geboren, zich voortplant en zich ontwikkelt in de vijgen, en de vijg is afhankelijk van zijn aanwezigheid om vrucht te dragen.
Allereerst is het belangrijk om de balans op te maken van de structuur van een figuur. Aan het einde van de steel bevindt zich een opening: ostiole. In de figuur bevinden zich rond de ostiole de mannelijke bloemen. Onderaan de vijg zijn dit de vrouwelijke bloemen. Er is dus vrijwel geen uitwisseling tussen het gebied van mannelijke bloemen en vrouwelijke bloemen.

Laten we nu eens kijken hoe de bestuiving van de vijg plaatsvindt:

• Een vrouwelijke wesp komt binnen via de Fig ostiole. Bij binnenkomst komt de wesp vast te zitten en zal zijn leven beëindigen in dit nieuwe “huis/gevangenis”. Hier legt ze haar eieren, die samen uitkomen, zich ontwikkelen en paren... Altijd in de Fig.

• Alleen vrouwelijke wespen van deze nieuwe generatie kunnen uit de figuur tevoorschijn komen. Als ze te moe zijn, zullen mannelijke wespen sterven zonder ooit de buitenlucht te kunnen ruiken. Op weg naar buiten pikken de vrouwelijke wespen het vijgenpollen op door tegen de mannelijke bloemen te wrijven.

• Eenmaal buiten zal de nieuwe generatie vrouwelijke wespen op haar beurt proberen eieren te leggen in een nieuwe vijg om de duurzaamheid van de soort te garanderen.

• Door een nieuwe vijg in te voeren zal de vrouwelijke wesp zeker vast komen te zitten, eieren leggen en sterven in de vijg; maar het bestuift de onderste (vrouwelijke) bloemen van de Fig. De bevruchte vrouwelijke bloemen maken dus plaats voor het sinaasappelpulp dat we consumeren. En de cyclus herhaalt zich, generatie na generatie.

Samenvattend ontwikkelen deze twee soorten (plant en insect) zich samen, ze zijn voor hun voortbestaan ​​van elkaar afhankelijk, spreken we van mutualisme. Maar maak je geen zorgen, we eten geen dode wesp als zodanig als we een vijg eten. Vijg lost de wesp op dankzij een enzym genaamd “ficine”. Dit is de reden waarom sommige vegetariërs, veganisten of veganisten geen vijgen willen consumeren.