Gemmotherapie bestudeert de embryonale weefsels van planten, die al het genetische materiaal van de toekomstige volwassen plant bevatten: knoppen, worteltjes en jonge scheuten. Om te profiteren van de voordelen van deze jonge plantendelen, worden ze gebruikt in de vorm van knopmaceraat. Ze worden daarom gemacereerd in een oplosmiddel bestaande uit alcohol, water en glycerine. Deze drie ingrediënten maken het mogelijk om alle actieve ingrediënten uit de knoppen en jonge scheuten te halen. Ze hebben dus ieder hun eigen belang. Er zijn twee belangrijke productiemethoden voor knopmaceraten: 1D geglycerineerd maceraat en geconcentreerd maceraat. De geconcentreerde maceraatmethode wordt tegenwoordig veel vaker gebruikt, omdat het de enige is die de drie essentiële ingrediënten in het oplosmiddel samenbrengt. Het is ook, zoals de naam al doet vermoeden, veel geconcentreerder. De in te nemen dagelijkse dosis is daarom lager, evenals de hoeveelheid ingenomen alcohol.

1D geglycerineerd maceraat en geconcentreerd maceraat: wat zijn de verschillen?

Er zijn twee hoofdmethoden voor het vervaardigen van knopmaceraten. Ten eerste was er de methode van Dr. Pol Henry en Max Tétau, de voorlopers van de gemmotherapie, genaamd “1D geglycerineerd maceraat”. Enkele decennia later werd een andere vorm van gemmotherapie geboren: “geconcentreerd maceraat”. De twee methoden hebben één ding gemeen: ze zijn beide gebaseerd op een moedermaceratie op 1/20ste van een equivalent drooggewicht aan toppen. Dit betekent dat de toppen zullen macereren in een oplosmiddel, en het is precies de samenstelling van dit oplosmiddel die de twee methoden zal onderscheiden!

1D geglycerineerd maceraat

Om een ​​1D geglycerineerd maceraat te verkrijgen zijn verschillende stappen nodig:

1- Allereerst moet je de moeder laten macereren. Daarom, verse toppen worden geplet en 1/20ste gemacereerd in een oplosmiddel bestaande uit 50% glycerine en 50% 90° alcohol, dit voor 3 weken.

2- Het moedermaceraat ondergaat vervolgens een extractie onder hoge druk (ongeveer 100 repen!).

3- Ten slotte is het verkregen extract verdund 1/10e in een mengsel bestaande uit 16% water, 34% alcohol en 50% glycerine.

Uiteindelijk is het 1D geglycerineerde maceraat een zeer verdund extract, 1/200ste in totaal. Deze sterke verdunning impliceert een dosering van 150 druppels per dag. Dit is een homeopathische verdunning, het is de Hahnemanniaanse verdunning: 1 deel moedermaceraat wordt genomen en verdund in 9 delen oplosmiddel, daarna wordt alles krachtig geroerd om het mengsel energie te geven. Dit is de reden waarom geglycerineerde maceraten worden gekwalificeerd als 1D of 1DH, voor decimaal (aandeel van 1 tot 10) Hahnemannaans!

Geconcentreerd maceraat

Geconcentreerd maceraat is tegenwoordig de meest gebruikte methode. Voor de vervaardiging ervan zijn ook verschillende stadia nodig die in alle opzichten vergelijkbaar zijn met die van 1D geglycerineerd maceraat:

1- Allereerst, hele verse toppen worden 1/20ste gemacereerd in een oplosmiddel bestaande uit 33% water, 33% alcohol op 90° en 33% plantaardige glycerinedit gedurende 20 dagen en onder voortdurend roeren.

2- Het moedermaceraat is dan zwaartekracht gefilterd, dan ondergaan de residuen een extractie door zachte druk om de plantenextracten niet te veranderen.

3- Ten slotte worden de gefilterde en geperste extracten gemengd om alle geëxtraheerde actieve ingrediënten samen te brengen en zo een zo compleet mogelijk product te verkrijgen.

Uiteindelijk is het geconcentreerde maceraat, zoals de naam al aangeeft, 10 maal geconcentreerder dan het 1D geglycerineerde maceraat, aangezien het moedermaceraat niet verdund wordt. Het gebruik van dit oplosmiddel, en de afwezigheid van verdunning daarna, brengt twee grote voordelen met zich mee. Dit vermindert allereerst de eenheidsdosering aanzienlijk: 5 tot 15 druppels per dag zijn voldoende vergeleken met 50 tot 150 druppels voor glycerinemaceraat. We krijgen dus een veel kleinere hoeveelheid alcohol binnen met geconcentreerde maceraten, wat het gebruik ervan flexibeler maakt voor gevoelige gebruikers zoals kinderen of zwangere vrouwen! Ten slotte maakt de aanwezigheid van water in het oplosmiddel de extractie van in water oplosbare verbindingen mogelijk, en maakt zo de extractie van een breder scala aan actieve ingrediënten mogelijk, zoals we later zullen zien.

Interesse in oplosmiddelen

Door gebruik te maken van verschillende oplosmiddelen kun je alle actieve ingrediënten uit het plantenextract halen. Deze kunnen inderdaad verschillende oplosbaarheden hebben, afhankelijk van hun chemische samenstelling. We begrijpen beter het belang van water in het geconcentreerde maceraatoplosmiddel! Dit wordt als rijker beschouwd omdat het de extractie van meer actieve ingrediënten mogelijk maakt. Zie in plaats daarvan!

Het water, dat alleen in het moedermaceraat van het geconcentreerde maceraat zit, maakt het mogelijk de volgende actieve ingrediënten te extraheren

  • sporenelementen
  • tannines
  • minerale zouten
  • wateroplosbare flavonoïden
  • wateroplosbare vitaminen
  • bepaalde in water oplosbare zuren
  • elk ander in water oplosbaar derivaat

L’alcohol heeft zijn belang bij het extraheren van:

  • alkaloïden
  • glycosiden
  • glycosiden
  • bepaalde zuren

Het heeft ook en vooral zijn belang bij het behoud van het maceraat!

Daar glycerine maakt het mogelijk de volgende verbindingen te extraheren

  • essentiële oliën
  • vetoplosbare flavonoïden
  • vetoplosbare vitaminen
  • was en tandvlees
  • bepaalde in vet oplosbare zuren

Het heeft ook een dubbel belang, omdat het het mengsel stabiliseert en de achteruitgang van de moleculen voorkomt.

Knopcomplexen: een niet zo ingewikkeld verhaal!

Net zoals er synergieën zijn tussen essentiële oliën, kunnen toppen hun werking ook binnen hetzelfde product combineren om hun effecten te versterken. Wij bellen ze complexen. Er zijn echter verschillende vormen van complexen.

De eerste vorm is vrij eenvoudig: het is macereer de knoppen afzonderlijk, meng vervolgens de maceraten door ze in flessen te doen. Het potentieel van het mengsel zal bij sommige soorten pas worden gevormd tijdens het conditioneren.

De tweede methode is iets complexer, zonder slechte woordspelingen. De te combineren toppen worden na de oogst direct gemengd, wat tegelijkertijd moet worden gedaan en vervolgens moet worden gemacereerd in dezelfde tank met oplosmiddel. De extractie van de actieve ingrediënten uit alle toppen gebeurt dus tegelijkertijd. Het gaat dus niet om een ​​simpele toevoeging van verschillende producten, maar om een ​​nieuw product op zich.

In beide gevallen zullen de complexen knoppen samenbrengen die activiteiten op hetzelfde systeem uitoefenen, zodat het nog actiever wordt. Als een dergelijke vorm destijds niet werd aanbevolen, komt dat omdat Dr. Tétau en Dr. Henri ervan uitgingen dat er interacties tussen de bestanddelen bestonden, die hun eigenschappen zouden kunnen wijzigen of zelfs veranderen. Ze waren er echter niet tegen om verschillende knopmaceraten rechtstreeks in een glas water te combineren, wat uiteindelijk ook een vorm van complex vertegenwoordigt! Momenteel zijn er geen interacties bewezen of waargenomen. Daarom zijn complexen tegenwoordig heel gebruikelijk op de markt.

Kwaliteit van knopmaceraten: wat zijn de criteria die moeten worden gerespecteerd?

Een goed knopmaceraat is vooral een maceraat dat de voordelen van BIOLOGISCHE knoppen concentreert. Om het te controleren, is niets eenvoudiger! Geconcentreerde maceraten vallen onder de regelgeving voor voedingssupplementen. Ze moeten daarom het AB-logo dragen, en het logo van de Europese Biologische Landbouw, dat met het groene blad. Dit garandeert dat het product voor minimaal 95% uit ingrediënten uit biologische productie bestaat. 95%? Maar er zitten niet zoveel knoppen in een geconcentreerd maceraat! Ja, dat komt omdat zij niet de enigen zijn die BIOLOGISCH zijn. Als water dat niet kan zijn, omdat het een niet-landbouwproduct is, kunnen glycerine en alcohol dat wel zijn. En aangezien ze een groot deel van het maceraat vertegenwoordigen, is er geen keus, je hebt biologisch nodig!

Om het BIOLOGISCH label te behouden, moeten de specificaties gerespecteerd worden. Dit bepaalt met name de afwezigheid van pesticiden, GGO's en synthetische chemische meststoffen voor de productie van ingrediënten. Dit maakt dan ook deel uit van de tests die worden uitgevoerd op geconcentreerde maceraten, waardoor opnieuw een veilig product wordt gegarandeerd.

Ten slotte moeten de flessen maceraten onder meer de algemene naam, de Latijnse naam van de plant, de lijst met ingrediënten (die moet worden herleid tot plantaardige glycerine, water, alcohol en toppen) en de gebruiksaanwijzing vermelden.

Zelf toppenmaceraten maken: het kan!

Zelf knopmaceraten maken is geen hekserij... Nou ja, misschien wel in de ogen van degenen die je tegenkomen terwijl je knoppen plukt!

Om een ​​knopmaceraat te maken, heb je knoppen nodig. Tot nu toe gaat het goed. Deze worden geplukt uit houtachtige planten, dat wil zeggen die lignine produceren, een macromolecuul dat de plant stevigheid geeft. We vinden ze veel in bijvoorbeeld hout. Over het algemeen oogsten we de knoppen aan het begin van de lente, dan kunnen ze jonge scheuten onthullen, die we ook oogsten!

Het productieproces is relatief eenvoudig. Gemmotherapie vereist inderdaad weinig plantaardig materiaal en geen specifiek gereedschap (geen still bijvoorbeeld!), gewoon een bakje om de toppen in te doen. Om de toppen tijdens de oogst zo goed mogelijk te behouden, aarzel niet om te plukken met een oplosmiddelbasis in de containers: een mengsel van⅓ bronwater, bij voorkeur ⅓ alcohol en ⅓ glycerine (groente, alstublieft!). Ook is het raadzaam om vooraf alle apparatuur grondig te steriliseren om microbiologische risico’s te beperken. Weeg na de oogst je plantmateriaal en macereer vervolgens 1 deel van de toppen die je goed op de bodem van de container hebt verpakt, in 19 delen oplosmiddel. Filtreer uw mengsel twintig dagen later met een zo fijn mogelijke zeef, breng het filtraat vervolgens over in amberkleurige flesjes voorzien van druppelaars of pipetten en bewaar ze vervolgens bij kamertemperatuur en op een overdekte plaats in het licht.

Omdat de oorsprong van glycerine soms verwarrend kan zijn, omdat deze niet altijd wordt gespecificeerd, en glycerine spijsverteringsstoornissen kan veroorzaken, suggereren bepaalde bibliografische bronnen het gebruik van honing of agavesiroop, waarvan de oorsprong gemakkelijker te verifiëren is.

Kortom: je eigen toppen maken lijkt misschien eenvoudig, maar het moeilijkste is het kiezen hoogwaardige grondstoffen. Als iedereen op het volgende veld wijnstokknoppen mag gaan oogsten, is er immers geen garantie dat deze niet met chemicaliën is behandeld. Door uw maceraten te kopen, bent u verzekerd van een BIOLOGISCH product, gemaakt van hoogwaardige grondstoffen.

Jonge scheuten of knoppen?

We kunnen onszelf de vraag stellen: moeten we de jonge scheuten of de knoppen plukken? Het is vooral een kwestie van praktische haalbaarheid. Jonge scheuten hebben de voorkeur bij soorten waarvan de knoppen bijzonder klein zijn, of bij coniferen met kleine, stekende naalden! Bij alle andere soorten kiezen we liever voor de knoppen. Pas echter op dat je niet alle knoppen van dezelfde boom aanvalt, en niet intensief plukt, de natuur biedt je haar schatten, respecteer het ;)

Was dit artikel nuttig?

  

Gemiddelde score: 4.8 ( 499 stemmen )

Bibliografie

Boek : Piterà di Clima, F., & Nicoletti, M. (2018). Samenvatting van gemmotherapie - Wetenschappelijke grondslagen van meristemotherapie. Amyris-edities.

Boek : Boistard, S. (2016). Gemmotherapie - Buds voor gezondheid - Praktische en gezinsgids. Uitgeverij Terran.

Boek : Andrianne, P. (2011). Verhandeling over gemmotherapie: therapie met knoppen. Amyris-edities.

Boek : Halfon, R. (2011). Gemmotherapie - Gezondheid door knoppen. Dangles-edities.

Boek : Ledoux, F., en Guéniot, G. (2014). Fytembryotherapie: het embryo van gemmotherapie. Amyris-edities.

Boek : Pineau, L. (2019). Het grote boek over gemmotherapie. Leduc.s Editions.