Kurkuma en curcumine: wat zijn de voordelen en hoe gebruik je het?

Zeer onlangs heeft het Nationaal Agentschap voor Voedsel-, Milieu- en Arbeidsgezondheidsveiligheid (ANSES) de balans opgemaakt van zijn nutrivigilantiesysteem en bijna 100 meldingen van bijwerkingen geïdentificeerd, waaronder 15 gevallen van hepatitis. Deze reacties zijn het gevolg van overconsumptie van voedingssupplementen op basis van geoptimaliseerde curcumine, met als doel de opname ervan in het lichaam te verbeteren. De meest voorkomende bijwerkingen zijn een droge mond, winderigheid en brandend maagzuur (wanneer curcumine in hoge doses wordt geconsumeerd), en soms misselijkheid en braken als er sprake is van een overdosis.

Voor consumptie van curcumine zonder gezondheidsrisico’s heeft de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) een aanvaardbare dagelijkse inname vastgesteld (ADI) à 180 mg/dag van curcumine, voor een volwassen van 60 kg. ANSES heeft op zijn beurt bepaald dat de dosis van geoptimaliseerde voedingssupplementen niet hoger mag zijn 153 mg/dag van curcumine, voor een volwassen van 60 kg.

Let daar op: 1 g van kurkuma gelijk aan 30 à 50 mg van curcumine; 1 theelepel koffie is gelijk aan ongeveer 5 g van kurkuma.

• Voedingssupplementen met 100% pure en biologische curcumine, met daarin minimaal 95% curcuminoïden.
• Puur en biologisch kurkumapoeder, in plaats van kruidenmengsels die zeer weinig curcumine bevatten, met name kerriepoeder (pikante bereiding op basis van gember, koriander, kardemom, kruidnagel, fenegriek, mosterdzaad, anijs, venkel, knoflook en kurkuma).

• Ontbijt
• Lunch
• Diner

Curcumine, het actieve molecuul van kurkuma, staat bekend om zijn anti-infl-effectenammatoir. Studies hebben inderdaad aangetoond dat het een rol speelt bij de remming van de NF-KB- en JAK/STAT-routes, die verantwoordelijk zijn voor de toename van de productie van pro-inflammatoire genen en cytokines, en dat het Nrf2 activeert, een antioxidanteiwit dat helpt beschermen tegen oxidatieve schade. Op basis van experimentele gegevens is aangetoond dat curcumine een vermindering van de productie van pro-inflammatoire cytokines en een remming van de COX-2-metabolische routes induceert, die betrokken zijn bij de productie van prostaglandinen die pijn bemiddelen en het ontstekingsproces ondersteunen. Het leidt ook tot een remming van de LOX-metabolische routes, die dat wel zijn mediatoren van een reeks ontstekingsziekten, namelijk reumatoïde artritis, inflammatoire darmziekten, psoriasis, allergische rhinitis, atherosclerose en bepaalde soorten kanker. Ook heeft ander onderzoek aangetoond dat curcumine effectief kan zijn bij het voorkomen van premenstrueel syndroom (PMS). De dagelijkse inname van kurkuma-extract gedurende 7 dagen vóór de menstruatie en 3 dagen na het einde van de menstruatie zou de pijn als gevolg van een ontsteking van de baarmoeder verminderen en de stemming verbeteren van vrouwen die aan PMS lijden.

Curcumine is een polyfenol, waarvan bekend is dat het een sterke antioxidant is, waardoor het een kankerbestrijdende werking heeft. Studies hebben inderdaad aangetoond dat het intraperitoneaal injecteren van curcumine de tumorgroei en tumorigeniciteit remde, dat wil zeggen het vermogen van getransformeerde cellen om de vorming van tumoren te induceren. Ze toonden ook aan dat het de niveaus van IL-6 (pro-inflammatoire cytokines die bijdragen aan tumorprogressie) in serum- en tumorweefsels verlaagde in een xenograft-model van menselijke maagkanker, en een allograft-model bij muizen.

Ook hebben twee recente onderzoeken het positieve effect van curcumine aangetoond op het verbeteren van de levenskwaliteit van patiënten die aan kanker lijden en worden behandeld met chemotherapie en/of radiotherapie. Deze krachtige antioxidant vertraagt ​​namelijk de ontwikkeling van verschillende soorten kanker door aanzienlijke cellulaire necrose te bevorderen en de vorming van metastasen te verminderen. Bovendien zou het inwerken op de vervelende bijwerkingen van behandelingen, met name op de huidreacties die optreden tijdens radiotherapie.

Houd er rekening mee dat curcumine kanker niet geneest en op geen enkele manier een wisselwerking mag hebben met antikankerbehandelingen of deze mag vervangen. Het kan echter worden gebruikt als onderdeel van preventie en buiten de medicatiedagen worden geconsumeerd.

Van curcumine is ook bekend dat het voordelen heeft voor het spijsverteringsstelsel. De WHO en de Europese Commissie hebben kurkuma officieel erkend als een voedingsmiddel dat dyspepsie kan behandelen. Dankzij de ontstekingsremmende en antibacteriële werking hebben onderzoeken aangetoond dat curcumine de darmflora helpt reguleren door de vermenigvuldiging van bepaalde bacteriën te remmen die schadelijk kunnen zijn, met name Helicobacter pylori, die verantwoordelijk is voor het ontstaan ​​van gastroduodenale of gastro-oesofageale reflux . Zijn rol is het remmen van de zuursecretie van de pariëtale cellen van de maag en het verhogen van de secretie van maagslijm, wat op zijn beurt het maagslijmvlies beschermt. De vele voordelen van curcumine helpen daarom spijsverteringsstoornissen te verlichten en de symptomen van buikpijn, gastro-oesofageale reflux, een opgeblazen gevoel door een zeer grote of vette maaltijd, maar ook misselijkheid en brandend maagzuur te verminderen.  Het wordt aanbevolen om te consumeren 2g/j van kurkuma, wat gelijk is 100mg van curcumine.

Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat het nemen van curcumine, alleen of in combinatie met andere kruideningrediënten, de functie kan verbeteren bij mensen met knieartrose. In sommige onderzoeken wijzen de resultaten van een combinatie van kurkuma en ibuprofen op een vermindering pijn die verband houdt met artrose, met een snelheid van 2g/j van kurkuma, dat wil zeggen : 100 mg/dag van curcumine en 800 mg ibuprofen per dag.

Curcumine heeft zich ook in de dermatologie bewezen. Verschillende onderzoeken hebben inderdaad gesuggereerd dat het oraal innemen van curcumine de jeukscore aanzienlijk zou verminderen bij personen die aan jeuk lijden (vooral in gevallen van chronische nierziekte), bij een dosis van 500 mg kurkuma (22mg van curcumine) 3 keer per dag gedurende 6 weken.

Het antwoord is ja. Farmacokinetische onderzoeken hebben aangetoond dat curcumine slecht wordt geabsorbeerd in de darm, ongeacht de toedieningsweg. Er worden alleen sporen in het bloed gedetecteerd, waarvan het merendeel via de urine wordt geëlimineerd, wat de biologische beschikbaarheid ervan beperkt. Het is daarom verstandig om de stabiliteit en oplosbaarheid van curcumine te verbeteren.

De biologische beschikbaarheid van curcumine kan worden verhoogd door verschillende soorten hulpstoffen te gebruiken:

• Het combineren van peper met kurkuma kan de biologische beschikbaarheid en de assimilatie van curcumine verbeteren, dankzij de piperine, actief molecuul van zwarte peper, dat de rol speelt bij het remmen van de glucuronidatie (inactivatie) van curcumine. Voor een betere opname wordt een verhouding van 1:9 aanbevolen: 1 deel peper op 9 delen kurkuma.

• De combinatie van de quercetine met curcumine verhoogt de opname en opname van curcumine, het is aanwezig in kappertjes, rode uien, sjalotten, druiven en rode appels.

• Daar catechine, aanwezig in groene thee en cacao, is een molecuul dat de assimilatie van curcumine kan verbeteren.

• Door kurkuma te combineren met een vet kan curcumine beter door het lichaam worden opgenomen omdat het in vet oplosbaar is, dat wil zeggen oplosbaar in vetten en oliën.

Er bestaan ​​verschillende andere formuleringen en technieken om de assimilatie van curcumine te verbeteren en deze nadelen te overwinnen:

• Gebruik van de curcumine liposomaal : ook wel inkapseling genoemd. Het doel is om het actieve ingrediënt, hier curcumine, in te kapselen in het hart van een lipide-envelop waardoor het bestand is tegen aanvallen van enzymen en maagzuren. Curcumine is inderdaad hydrofoob, gevoelig voor licht, alkalische omstandigheden, hittebehandelingen, enzymen, zuurstof en ascorbinezuur. Deze techniek zal daarom een ​​betere assimilatie van curcumine mogelijk maken.

• De integratie van curcumine in nanodragers of nanocapsules zou de biologische beschikbaarheid en oplosbaarheid ervan, de circulatie op lange termijn en het vasthouden ervan in het lichaam stimuleren, terwijl de fysiologische barrières zouden worden overwonnen die de niet-assimilatie ervan in het lichaam zouden kunnen beïnvloeden.

• Daar micro-inkapseling is een techniek die ook vaak wordt gebruikt om de vluchtigheid van curcumine te verminderen, waardoor een grotere stabiliteit wordt geboden bij blootstelling aan ongunstige omstandigheden.

• De consumptie van kurkuma wordt niet aanbevolen voor mensen met allergische aandoeningen, maar ook voor mensen met maag- of darmzweren, omdat er een risico bestaat op toenemende irritatie.

• ANSES raadt de consumptie van voedingssupplementen op basis van kurkuma af voor mensen die lijden aan galwegpathologieën vanwege de choleretische eigenschappen ervan, dat wil zeggen dat het de afscheiding van gal veroorzaakt.

• Volgens het Europees Geneesmiddelenbureau wordt het voor zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven niet aanbevolen om curcumine te consumeren, anders dan via voedsel, en dit uitsluitend uit voorzorgsbeginsel. Door een kurkumakuur te nemen, bestaat er inderdaad een risico dat baarmoedercontracties worden veroorzaakt.

Het wordt ook niet aanbevolen om te interageren met bepaalde medicijnen met curcumine, namelijk:

• DE geneesmiddelen antistollingsmiddelen/ antibloedplaatjes : Van curcumine is inderdaad beschreven dat het een bloedplaatjesaggregatieremmend effect heeft met een sterke interactie met anticoagulantia. Het kan het stollingsniveau destabiliseren, waardoor het bloedingen kan veroorzaken bij personen die deze medicijnen gebruiken. 

• DE geneesmiddelen ontstekingsremmers : Gezien de ontstekingsremmende eigenschappen op het lichaam, wordt het niet aanbevolen om curcumine te combineren met ontstekingsremmende medicijnen om het effect ervan niet te vergroten en ongewenste effecten of zelfs een overdosis te veroorzaken.

• DE medicijnen tegen diabetes : Curcumine heeft voordelen tegen diabetes, maar het wordt aanbevolen om het niet tegelijkertijd met antidiabetica te gebruiken, om het effect ervan niet te vergroten en zo het risico op hypoglykemie te vergroten.

Aarzel niet om advies in te winnen bij uw arts.